نگاهی به موشک‌های پدافند هوایی پس از جنگ جهانی دوم ، پدافند هوایی موشکی از مهم‌ترین اصول دفاعی برای دفاع از مراکز حساس و مهم است.
در ادامه نیز نگاهی به تاریخچه آن پس از جنگ جهانی دوم داریم.
نگاهی به موشک‌های پدافند هوایی پس از جنگ جهانی دوم
امروزه کشورها برای حراست از مراکز مهم خود در برابر هواگردهای سرنشین دار و بدون سرنشین دشمن و همچنین موشک‌ها و حتی مهمات کوچک همچون خمپاره و راکت، از سامانه‌های گوناگون پدافند هوایی استفاه می‌کنند.
در قسمت اول به نخستین تلاش‌های صورت گرفته برای ساخت موشک‌های پدافند هوایی در زمان جنگ جهانی دوم اشاره کردیم و بیان شد که چگونه نیاز سبب شد تا دو طرف دست به ساخت چنین تسلیحاتی بزنند.
در بخش پیش ضمن معرفی تمامی تلاش‌های صورت گرفته تا پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵، به معرفی موشک آلمانی واسرفال نیز پرداختیم که جد مستقیم موشک‌های پدافند هوایی امروزی است.
آخرین موشکی که معرفی کردیم، فونریو ۴ ساخت امپراتوری ژاپن بود که شاید می‌توانست ورق را برگرداند که در نهایت چنین امری محقق نشد.
و اما در ادامه از نخستین طرح‌ها و موشک‌های ساخته شده پس از پایان جنگ جهانی دوم سخن می‌گوییم.
مطلب جالب دیگری بخوانید ، امکان بازدید از نمایشگاه «ون‌گوگ» از داخل خودرو
با وجود تمامی طرح‌های ساخته شده تا پایان جنگ جهانی دوم و حتی توسعه بیشتر آن‌ها پس از جنگ، تا سال ۱۹۵۴ هیچ سامانه پدافند هوایی موشکی در خدمت نبود.
تا این که MIM-3 نایکی ای‌جکس (Nike Ajax) به عنوان نخستین پدافند موشکی است در سال ۱۹۵۴ وارد خدمت شد.
این موشک توسط دو کمپانی هوافضا، امنیتی و دفاعی آمریکایی بل (Bell) و داگلاس (Douglas) ساخته و پروژه آن موسوم به پروژه نایکی نیز در سال ۱۹۴۴ کلید خورد. این پروژه در سال ۱۹۴۵ رسما آغاز شد.
توسعه آن تا سال ۱۹۵۱ ادامه داشت و نخستین آزمایش موفق موشک نیز در همان سال انجام شد.
