ادویه های هندی

ادویه های هندی ، غذاهای هندی به خاطر طعم خوشمزه و تند و تیزشان و استفاده از ادویه هندی در سرتاسر دنیا شهرت دارند و حتی اگر تا به حال به هند سفر هم نکرده باشید حتما با چند غذای هندی آشنا هستید و می دانید که ویژگی اصلی آن ها تند بودنشان است.

در هندوستان ادویه‌ ها نه تنها برای طعم بخشیدن به غذا بلکه به دلیل فواید بسیاری که برای سلامتی دارند مورد استفاده قرار می‌گیرند.

انواع ادویه پرکاربرد در آشپزی هندی:

در این مطلب شما را با ادویه های پرکاربرد در آشپزی هندی آشنا میکنیم.

ادویه زردچوبه (Turmeric):

زردچوبه برای هزاران سال است که در هند به عنوان ادویه و داروی گیاهی مورد استفاده قرار می‌گیرد. دانشمندان اخیرا بر روی این ماده که هندیان تا این اندازه به آن اعتقاد دارند پژوهش‌ های زیادی انجام داده‌ اند و به این نتیجه رسیدند که زردچوبه واقعا دارای ترکیباتی با خواص درمانی قدرتمند است.

این ترکیبات به نام کورکومینوید شناخته می‌شوند که مهمترین آنها کورکومین است.زردچوبه دارای خواص ضد عفونی و ضد التهاب و آنتی باکتریایی است و می‌تواند زخم‌ها و کبودی‌های جزیی را درمان کند.

استفاده مقدار کمی زردچوبه در غذا به طور روزانه از بروز آلزایمر جلوگیری میکند. زردچوبه در درمان بیماریهای سرطانی نقش به سزایی دارد.

ادویه زردچوبه

زعفران (Saffron):

ایرانیان ضمن صدور زعفران به بسیاری از نقاط جهان باستان، خواص آن را به یونانی‌ ها، رومی‌ ها، چینی‌ ها، هندی ها و اقوام سامی از جمله عرب‌ها معرفی کردند و شیوه زراعت آن را در سده‌ های اول تا چهارم هجری به امت‌ های اسلامی اطراف مدیترانه آموختند.

به این ترتیب که نخستین زعفران‌ کاری به وسیله ایرانیان تبعید شده توسط معاویه در نواحی شام دایر شد.

زعفران اساساً ضدافسردگی و نشاط‌ آور بوده و به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک می‌کند؛ همچنین مدر (ادرار آور) بوده و نتیجتاً برای شست‌ و شوی کلیه‌ ها و مثانه مفید است.

تسهیل در هضم غذا، رفع نفخ معده، تسهیل گردش خون و خون‌ سازی از فواید دیگر آن است همچنین خاصیت آنتی‌ اکسیدانی و نتیجتاً ضد سرطانی نیز دارد.

زعفران

ادویه رازیانه (Fennel):

رازیانه ویتامین C فراوانی دارد و مصرف قسمت سفید رنگ آن می‌تواند ۲۸ میلی گرم از ویتامین C را وارد بدن کند ویتامین C یک آنتی اکسیدان قدرتمند است که می‌تواند فرایند پیری را کندتر کند و باعث افزایش سلامت سیستم ایمنی بدن گردد.

رازیانه ویتامین‌های مهم دیگری همچون ویتامین A، B6 ، K و فولات را نیز تامین می‌کند. این گیاه منبع بسیار خوبی از سایر مواد معدنی همچون آهن، کلسیم، مس، روی و سلنیوم است.

ادویه رازیانه

ادویه آنقوزه (Asafoetida):

این گیاه در دوره داریوش هخامنشی یکی از مهم ترین اقلام دارویی به شمار می رفت که به کشور های زیادی نظیر هند و یونان صادر می شده است.

ژان-پل سارتر در کتاب تاریخ علم اشاره می کند که آنقوزه در  هندوستان با قیمت نقره معامله می شده است.این ادویه بسیار تند و تیز و قوی است.

این ادویه در مقدار بسیار اندک هم می‌تواند طعم دهان شما را عوض کند. شاید برای بار اول عطر این ادویه کمی زننده باشد.

آنقوزه برای سیستم گوارش مفید است و مصرف اصلی آن برای کمک به هضم غذا است اما برای تسکین دادن نفخ شکم و سرماخوردگی نوزادان نیز استفاده می‌شود.

رزین آنغوزه به عنوان خلط آور، ضدنفخ، ضد اسپاسم روده ای و به صورت شیاف برای بهبود قولنج و همچنین سوسپانسیون آن برای فراری دادن سگ، گربه و دیگر حیوانات وحشی مورد توجه بوده است.

مصرف آنغوزه خصوصا در میان آمریکایی‌ های آفریقایی ادامه دارد. آنغوزه برای درمان سرطان شکم، میخچه، پینه، ادرارآور، مسکن و محرک به کار می‌رفته است.

در درمان‌ های عامیانه برای قطع قاعدگی، آسم، تشنج، خروسک، جنون و سرطان استفاده می‌شود. با این حال، اصلی‌ ترین کاربرد آن به صورت رایحه در عطریات می‌باشد.

ادویه آنقوزه

ادویه دارچین (Cinnamon):

در یک دوره ای دارچین حتی بیشتر از طلا ارزش داشت ؛ این ادویه، یکی از قدیمی ترین ادویه های شناخته شده است در واقع این ادویه محبوب پر از مزایا برای سلامتی است که شما را متعجب خواهد کرد.

دارچین دارای طعم خاصی است، چیزی بین شیرینی خفیف و تندی. دارچین به گوارش غذا و همین‌ طور کاهش کلسترول و قند خون کمک می‌کند.

همین طور برای التیام دادن به سرماخوردگی و حالت تهوع نیز مفید است. یک قاشق مرباخوری پودر دارچین به اندازه یک لیوان آب انار حاوی آنتی اکسیدان است.

دارچین

هل (Cardamom):

هل ادویه ای بومی هند، نپال و بوتان محسوب می شود. امروزه، این ماده در بیشتر مناطق آسیا از جمله، هند، چین، بوتان، ویتنام، مالزی، کره و ژاپن یافت می شود.

از هل به عنوان ملکه ادویه جات نام می برند و یکی از گران ترین ادویه های جهان پس از زعفران و وانیل نیز است.هل که به آن Elaichi نیز می‌گویند دو نوع سبز و سیاه دارد.

هل از بوی رفع بد دهان، سوء هاضمه و حالت تهوع کمک می‌کند، موجب افزایش اشتها می‌شود و هنگام افسردگی نشاط آور است.

از هل می‌توان به عنوان عامل ادرارآور برای دفع بهتر ادرار و خلط آور برای بیرون آوردن خلط از ریه‌ ها استفاده کرد. افزون بر مصارف آشپزی، استفاده از هل به عنوان یک گیاه دارویی سابقه ای طولانی در فرهنگ هندی و پزشکی سنتی چینی دارد.

باور بر این بوده است که هل درمانی برای عفونت های دندان و لثه، ناراحتی گلو، گرفتگی ریه، سل ریوی، التهاب پلک، اختلالات گوارشی، ناراحتی کلیه، و سنگ کیسه صفرا محسوب شده و به عنوان یک پادزهر برای سموم و زهرها نیز کاربرد داشته است.

هل

ادویه میخک (Cloves):

میخک معمولاً به عنوان یک ادویه آشپزخانه و در ترکیب با فلفل، دارچین و زردچوبه و سایر ادویه‌ها برای تهیه پودر ادویه کاری، مورد استفاده قرار می‌گیرد.

از روغن میخک نیز در تولید عطرها، صابون‌ها و یا به عنوان ماده طعم دهنده در لوازم پزشکی و دندان‌ پزشکی استفاده می‌شود. ادویه میخک کاملا طعمی تند و خاصیت ضد باکتری و ضد عفونی دارد.

از دوران قدیم در هندوستان برای التیام بخشیدن به دندان‌ درد و در تهیه درمان‌های خانگی از این گیاه استفاده می‌شده است. امروزه در تهیه خمیر دندان‌های مختلفی از میخک به عنوان یکی از عناصر تشکیل دهنده استفاده می‌شود.

غنچه‌ های گیاه میخک پس از باز شدن یعنی قبل از این که رنگ خاکستری و ارغوانی آن تبدیل به قرمز شود، باید چیده و خشک شوند، میخکی که به عنوان ادویه و دارو به کار می‌رود، پودر این غنچه‌ ها است.

برای مطالعه مقاله معرفی ادویه اقاقیا می توانید از این لینک استفاده نمایید.

میخک

فلفل سیاه (Black Pepper):

فلفل سیاه بومی کشور هند است، این گیاه در حفظ سلامت نقش مهمی دارد. در یونان باستان از فلفل نه تنها به عنوان ادویه بلکه به عنوان پول و هدیه استفاده می شد.

در قرون وسطی، سرمایه یک فرد براساس مقدار فلفل سیاه ذخیره شده وی سنجیده می شد. فلفل سیاه علاوه بر طعم دادن به غذا، طعم کهنگی غذا را نیز می گیرد.

علاوه بر افزودن طعم و تندی به غذا، فلفل سیاه به عمل گوارش یاری می‌دهد، محرک، اشتها آور و خلط آور است و در تسکین اعصاب بسیار موثر است.

ترکیب فلفل سیاه و عسل می‌تواند یک درمان خانگی بسیار خوب باشد. در برخی از شهرهای هند مردم روز را با یک فنجان قهوه سیاه همراه با مقداری پودر فلفل سیاه که داخل آن حل شده، آغاز می کنند.

فلفل سیاه

ادویه شنبلیله (Fenugreek):

شنبلیله در حالت خام بسیار تلخ است اما خواص درمانی بسیار زیادی دارد. این گیاه به تصفیه خون کمک می‌کند، می‌تواند به عنوان عامل ضد یبوست در پاکسازی معده استفاده شود.

به سوخت و ساز بدن کمک می‌کند و در رفع بسیاری از مشکلات پوستی موثر است. شنبلیله برای بهبود قند خون از قدیم‌ الایام شناخته شده است.

از دیگر اثرات آن بهبود کلسترول بالا می‌باشد. شنبلیله برای افراد دیابتی که از کلسترول بالا نیز در رنج هستند، یک تیر با دو نشان است.